"In mijn restaurant is een ontharder op de drinkwaterinstallatie aangesloten. Ik gebruik dit water ook als drinkwater voor mijn gasten en personeel. Ben ik dan verplicht om het drinkwater (extra) te laten controleren?" Een vraag die werd gesteld aan onze afdeling Customer Service. Het antwoord op deze vraag is: ja.
De drinkwaterwetgeving stelt hoe de kwaliteit van het water geborgd moet worden, ook bij ontharding van drinkwater. In het Drinkwaterbesluit (bijlage A) staan de kwaliteitseisen (normen); de meetprogramma’s staan beschreven in de Drinkwaterregeling, in bijlage 3. Compleet met de uitvoeringsregels voor deze meetprogramma’s, maar ook meetfrequenties, monsterneming en analysemethoden. Zo schrijft de Drinkwaterregeling voor dat wanneer u het drinkwater in de installatie onthardt en u dit ontharde water ter beschikking stelt aan de gebruikers, u het drinkwater jaarlijks moet onderzoeken. En om precies te zijn moet dat volgens bijbehorend meetprogramma en frequentie (tabel IIIC). Dat geldt niet voor onthard water dat bijvoorbeeld alleen voor vaatwassers wordt gebruikt.
Bij drinkwatertoepassingen met een onthardingssysteem in eigen beheer, volgt u dus tabel IIIC. In het meetprogramma zijn de volgende parameters opgenomen die u jaarlijks moet (laten) uitvoeren:
Calcium en magnesium bepalen de hardheid van het drinkwater. Hoe meer calcium en magnesium in de drinkwaterbronnen voorkomt, des te harder is het aangeleverde water. Als er wordt gekozen voor een ontharder, wordt er in de praktijk vaak een ionenwisselaar geplaatst. In de ontharder (ionenwisselaar) zit een kolom met harskorrels. In die harskorrels zit natrium (natriumionen). Als het water langs die harskorrels stroomt, worden natriumionen afgegeven aan het water en calcium- en magnesiumionen opgenomen.
De waarden van de te onderzoeken parameters zeggen iets over de kwaliteit van het ontharde water en over het functioneren van de ontharder. Als er bijvoorbeeld te veel bacteriën (koloniegetal, E.coli, enterococcen) worden aangetroffen, zou het kunnen dat in de ontharder biofilm en groei van bacteriën is ontstaan. De hardheid, zuurgraad, het geleidingsvermogen en het waterstofcarbonaat zeggen juist iets over de mate waarin het water wordt onthard. Dit zijn zogenaamde bedrijfstechnische parameters. Bij (te) zacht water met een lagere zuurgraad lossen metalen uit waterleidingen, zoals koper en lood, vaak beter op. Hierdoor is het mogelijk dat er te veel van deze metalen in het water terechtkomen. Door de aanwezigheid van voldoende waterstofcarbonaat wordt de opname in water van metalen als koper en lood verminderd.
In het Drinkwaterbesluit is de norm voor hardheid gesteld op minimaal 1 mmol/l (millimol per liter). Dit komt overeen met een hardheid van 5,6 °dH (graden Duitse hardheid). Overweegt u een (centrale) ontharder toe te passen? Wees er dan op bedacht dat het ontharden van het water lager dan bovenstaande waarde voor drinkwatertoepassingen, niet is toegestaan.
In dit artikel is Tabel IIIC toegelicht, die alleen geldt voor onthardingsinstallaties. Er zijn ook andere toepassingen van drinkwaterinstallaties, waarbij er sprake is van levering van drinkwater aan de gebruiker en er extra onderzoeksplicht is. De Drinkwaterregeling schrijft dan ook andere meetprogramma’s en frequenties voor. Andere toepassingen zijn bijvoorbeeld:
Ook voor deze toepassingen kunnen wij u van een compleet en vereist meetprogramma voorzien. Zo voldoet u aan wet- en regelgeving en kunt u uw gebruikers voorzien van veilig en schoon drinkwater.
Wilt u weten welke onderzoeks-verplichting er geldt in uw specifieke situatie? Neem dan contact op met C-mark via nummer 088-831 05 00, of klik op de blauwe contactbutton. Wij helpen u graag verder.
Naar online nieuwsbrief: C-mark|Waternieuws 5 in webbrowser
12 februari 2019
Wil je ook leren legionella de baas te blijven?Volg dan in maart onze korte training(en) en leer hoe je legionellabeheersmaatregelen op de juiste manier uitvoert!
Lees verder